Pół tysiąca osób, śpiew, taniec, adoracja i Jezus, bo bez Niego wszystko na nic!
21 listopada 2015 roku w naszym Kościele Parafialnym odbył się Apel Młodych o temacie przewodnim „Przyjmij Miłosierdzie”. Na spotkanie przybyła młodzież z: Przyłęka, Tczowa, Góry Puławskiej, Janowca nad Wisłą, Zwolenia (dwie parafie), Wysokiego Koła. Mieliśmy również radość gościć podopiecznych z Ośrodka Stowarzyszenia Karan w Bogucinie, którzy dali nam piękne świadectwo wiary wyrażającej się przez postawę i zaangażowanie w spotkaniu. Łącznie w naszej Świątyni było 500 osób. Rozpoczęliśmy śpiewem i tańcem do piosenki zespołu lednickiego „Miłość cię znajdzie”, która okazała się hitem tego spotkania! Serdecznie i gościnnie przywitał nas gospodarz ks. proboszcz kan. Augustyn Rymarczyk. Gościem specjalnym był Cezary Barszcz ze Wspólnoty Przymierza Rodzin Mamre, który podzielił się z nami swoim świadectwem działania Jezusa w jego życiu. Ważne było dla nas usłyszeć, że Bóg różnymi drogami zaprasza nas do konfesjonału, by ze świadomością oddać Mu swoje grzechy. Gospodarzami tego spotkania była również młodzież parafialna, która przez pantomimę ukazała nam sytuacje, w których przeszkadzają nam w przyjęciu miłosierdzia i przyjaźni Jezusa. Każda z osób zniewolonych, czy przez komputer, narkotyki, telefon, lęk przed rówieśnikami, wstyd lub niewiarę i brak nadziei, musiała odpowiedzieć na pytanie : „Co Ci nie pozwoliło przyjąć miłosierdzia?". Problemem tych ludzi było to, że nie dostrzegli oni Pana Jezusa i nie usłyszeli Jego wołania, bądź nie wierzyli, że Jezus chce i może im pomóc. W drugiej części pantomimy Jezus posyłał ludzi, którzy przyjęli Jego przyjaźń by wyrywali z niewoli osoby, które znalazły się w podobnych sytuacjach. Wszyscy, którzy przyjęli miłosierdzie stanęli przed obliczem Chrystusa, ciesząc się ze spotkania z Nim.
Kolejnym ważnym momentem była adoracja żywego i prawdziwego Jezusa. Podczas adoracji mieliśmy także chwilę, aby porozmawiać z Chrystusem i powiedzieć Mu co przeszkadza nam w przyjęciu Jego miłosierdzia. Zawierzyliśmy się całkowicie Jego miłosiernej miłości. Teraz mogliśmy spojrzeć na Niego z bliska, dotknąć Go w monstrancji, a na znak przyjęcia Jego miłości odpalaliśmy od paschału swoje maleńkie świece. Iskra miłosierdzia była przekazywana, aż w jednej chwili w całym kościele stała się jasność, która biła od płomieni palących się świec. Ta jasność rozświetliła nasze twarze! Tak, blask Jezusa rozświetla ciemność naszych grzechów! Wspólnym śpiewem wychwalaliśmy Pana Boga. Punktem kulminacyjnym była Komunia Święta, do której przystąpiło liczne grono osób.
Śpiewając i tańcząc w rytm piosenek : „Miłość Cię znajdzie” i „Tak, tak Panie” stworzyliśmy niesamowitą atmosferę, tworząc w ten sposób ogromną wspólnotę. Pod koniec spotkania odśpiewaliśmy Apel Jasnogórski i przyjęliśmy błogosławieństwo. Każdy z nas otrzymał nalepkę w kształcie tarczy z napisem : „Tylko Bóg” („Only God”) - ma to być nasza odpowiedź na wszystkie zakusy złego ducha i świata. Tarcza nawiązuje do barw naszego kraju, z którego „wyszła iskra miłosierdzia” dla całego świata przez objawienia s. Faustyny Kowalskiej i cudowny obraz „Jezu, ufam Tobie”. Kolory czerwony i biały to przede wszystkim barwy krwi i wody wypływające z miłosiernego serca Pana Jezusa. Kolor niebieski przypomina nam akt obrania Maryi na Królową Polski przez Jana Kazimierza w 1656 r. Niespodzianką kończącą nasz Apel Młodych był pokaz fajerwerków, które wzbijały się w niebo przy Hymnie Światowych Dni Młodzieży. Mam nadzieję, że wieczór ten zbliżył nas do Boga. Pamiętajmy, że to On jest jedynym i prawdziwym źródłem miłości!
Ostatecznie to Jezus był gospodarzem tego spotkania i to On nas wszystkich zgromadził. Całą relację tego wydarzenia można by przedstawić tak:
A szło za Nim wielkie mnóstwo ludu z Galilei. Także z Judei, z Jerozolimy, z Idumei i Zajordania oraz z okolic Tyru i Sydonu (...). Wielu bowiem uzdrowił i wskutek tego wszyscy, którzy mieli jakieś choroby, cisnęli się do Niego, aby się Go dotknąć (...)
Potem wyszedł na górę i przywołał do siebie tych, których sam chciał, a oni przyszli do Niego.
Mk 3,7-10, 13
My jedziemy do Krakowa! A WY?!
4 listopada 2015 uczniowie klas VI Szkoły Podstawowej i klas I Gimnazjum wzięli udział w wycieczce do Niepokalanowa. Niepokalanów to znane sanktuarium Matki Bożej Niepokalanej oraz miejsce kultu męczennika z Oświęcimia ojca Maksymiliana Marii Kolbego. Jest tu również największy w świecie klasztor Ojców Franciszkanów z własnym wydawnictwem, radiostacją, a nawet słynną w okolicy Strażą Pożarną.
Uczniowie uczestniczyli w Mszy świętej w zabytkowej kaplicy wybudowanej przez Ojca Maksymiliana Marię Kolbego. Zwiedziliśmy również muzeum poświęcone Świętemu oraz obejrzeliśmy panoramę poświęconą historii Polski. Mieliśmy także możliwość nawiedzenia Bazyliki Mniejszej Matki Boskiej Wszechpośredniczki Łask, którą odwiedza rocznie pół miliona pielgrzymów.
Zmęczeni fizycznie, ale wzbogaceni duchowo, w radosnej atmosferze wróciliśmy do Garbatki, gdzie oczekiwali na uczniów rodzice.
2 listopada obchodziliśmy Wspomnienie Wszystkich Wiernych Zmarłych - pokutujących w czyśćcu za grzechy.
Święty Jan Maria Vianney mówi: O, gdyby wiedziano, jak wielką moc posiadają te dusze nad Sercem Bożym i jakie łaski można za ich wstawiennictwem uzyskać, nie byłyby tak bardzo opuszczone. Kiedy uprosić chcemy u Boga prawdziwy żal za nasze grzechy, zwróćmy się do dusz czyśćcowych, które od tak wielu lat żałują za swe grzechy w płomieniach ognia czyśćcowego. Trzeba się dużo za nie modlić, aby i one modliły się dużo za nas.
Św. Katarzyna z Bolonii (zm. 1463) wyjaśnia: Często to, co przez Świętych w Niebie uzyskać nie mogłam, otrzymałam natychmiast, kiedy zwróciłam się do dusz w Czyśćcu. Przyczyną tego – podaje Anna Maria Lindmayr – nie jest to, że nas dusze czyśćcowe wysłuchały, ale to, że Bóg nas wysłuchał ze względu na Jego Miłość do tych biednych dusz, które Bóg bardzo kocha.
Katarzyna Emmerich mówi: To, co ktoś dla dusz czyśćcowych czyni, czy modli się za nie, czy ofiaruje cierpienie, zaraz mu to wychodzi na korzyść i wtedy one są bardzo zadowolone, szczęśliwe i wdzięczne. Kiedy za nie ofiaruję moje cierpienie, wtedy one modlą się za mnie.
Nie zapominajmy o tych duszach, które sobie pomóc nie mogą. Wypraszajmy dla nich Niebo. Mamy tak wiele możliwości! Wykorzystujmy każdą okazję, by uzyskać dla nich odpust zupełny lub cząstkowy.
Nauka o odpustach łączy się z tajemnicą Bożego Miłosierdzia. W sakramencie pojednania grzesznik otrzymuje przebaczenie wyznanych grzechów, za które szczerze żałuje. Dzięki temu może on osiągnąć wieczne zbawienie. Uzyskane przebaczenie nie uwalnia jednak od kar doczesnych (czasowych), które spotykają nas za życia lub po śmierci w czyśćcu. Uwolnieniu od tych kar służy właśnie obfity skarbiec odpustów Kościoła.
Odpust jest to darowanie przez Boga kary doczesnej za grzechy odpuszczone już co do winy.
Uzyskanie odpustu jest możliwe poprzez:
Zachęcam do pobrania i wydrukowania artykułu poświęconego możliwościom uzyskania odpustu. Pamiętajmy, że każdy akt miłosierdzia zbliża nas do Miłosiernego.
„Jezu prosimy Cię w intencji naszych dzieci, uchroń je przed wszelkim złem, zwłaszcza tym, które może wynikać z naszych słabości i grzechów, Tobie powierzamy drogi ich rozwoju” - modliliśmy się wspólnie, zawierzając nasze rodziny Jezusowi, za pośrednictwem Maryi. To był wyjątkowy czas, kiedy rodzice dzieci przygotowujących się do Pierwszej Komunii Świętej razem uczestniczyli w Nabożeństwie Różańcowym, podczas którego wręczyli swoim dzieciom różańce. Myślę, że wszyscy czuliśmy moc modlitwy naszej wspólnoty, którą tworzyliśmy. Dziękujemy naszym duszpasterzom za nieustanną troskę o świadome przygotowanie nas i naszych dzieci do pierwszego spotkania z Panem Jezusem w Komunii Świętej.
Rodzice
18 października świętowaliśmy wraz z ks. Łukaszem imieniny. Ten dzień to dla chrześcijanina przede wszystkim pamiątka i wspomnienie Sakramentu Chrztu św. - momentu włączenia każdego z nas do wspólnoty Kościoła. To także wspomnienie świętego patrona, którego imię nosimy oraz przesłania, jakie nam pozostawił. Wreszcie to dzień refleksji nad realizacją swojego powołania, jakie każdy z nas podjął.
W tym szczególnym dniu każdy parafianin - ten mały i ten duży - pragnął złożyć swoje najszczersze życzenia. Zgromadzeni w świątyni ofiarowali to, co mieli najcenniejszego - modlitwę wspólnoty. Modlitwę, która porusza serce najczulszego Ojca i sprawia, że wylewa się morze łask. Życzymy, by każdego dnia na nowo odkrywał Ksiądz tajemnicę powołania do kapłaństwa i z coraz większą żarliwością odpowiadał Bogu „Tak”, by pragnienie świętości rozpalało serce prawdziwą miłością do Tego, który wzywa Księdza po imieniu, a podczas każdej Mszy otwierało się niebo i odzywał się głos „Ten jest mój syn umiłowany, w którym mam upodobanie”.
Parafianie
10 października 2015r. odbyła się kolejna Agapa o temacie przewodnim ,,Pójdź za Mną”. Aby bardziej zagłębić się w tematykę wsłuchaliśmy się w Słowo Boże, ukazujące nam przykłady ludzi, którzy nie odpowiedzieli na zaproszenie Jezusa do naśladowania Go.
Młodzież poprzez pantomimę ukazała przeszkody jakie zastajemy na drodze do Boga. Zapracowani albo zniewoleni (np. telefonem lub lenistwem) nie mamy czasu dla Boga, bądź wcale Go nie zauważamy. Dzięki wtrąceniom ks. Łukasza mogliśmy lepiej to dostrzec i zrozumieć. Drugi fragment Ewangelii przedstawił zupełnie inne postawy. Ludzie (Uczniowie) powołani przez Jezusa od razu za Nim poszli. Te sytuacje również zostały przedstawione poprzez pantomimę. Poruszeni występem, uwielbiliśmy Boga w Najświętszym Sakramencie. Wspólny śpiew i modlitwa jeszcze bardziej zjednoczyły nas jako wspólnotę. Po adoracji przyszedł czas na Komunię Świętą. Każde przyjęcie Pana Jezusa do serca sprawia, że stajemy się gotowi walczyć z własnymi słabościami i zniewoleniami. Na koniec w ciszy serca podziękowaliśmy Bogu za ten czas oraz naszą wspólnotę.
Ta Agapa daje nam dużo do myślenia; co nas zniewala i odpycha od Boga? Czy potrafimy się temu przeciwstawić? Może zaniedbujemy Boga lub zalewając Go morzem słów, nie słyszymy co On chce nam powiedzieć? Te pytania zostawiam Tobie drogi czytelniku…
Magdalena Walczak
4 października w naszej wspólnocie parafialnej gościliśmy ks. bp Adama Odzimka w ramach wizytacji kanonicznej. Na Mszy św. o godzinie 10.30 byliśmy świadkami uroczystego wprowadzenia księdza biskupa do świątyni. Biskup został przywitany staropolskim obyczajem-chlebem i solą, zostały też przekazane klucze prze ks. proboszcza jako znak pasterskiej troski i odpowiedzialności za nas. Obecność biskupa w naszej parafii uświadomiła nam, że należymy do Jednego, Świętego, Powszechnego i Apostolskiego Kościoła.
Dziękujemy wszystkim Parafianom, którzy w sposób czynny zaangażowali się w oprawę tej uroczystości, jak i obecność oraz za słowo przywitania i podziękowania ks. biskupowi na pozostałych Mszach.
Dziękujemy Waszej Ekscelencji za wygłoszone do nas pasterskie słowo, wspólną modlitwę na liturgii i cmentarzu, obecność i pogodę ducha. Życzymy wytrwałości i odwagi ma dalsze lata posługi w Kościele.
12.09.2015 r. w naszym Kościele parafialnym odbyła się kolejna Agapa.
Na początku spotkania wysłuchaliśmy i rozważyliśmy Ewangelię o uzdrowieniu paralityka. Jezus uczynił ten cud widząc wiarę czworga jego przyjaciół, którzy przynieśli go do Jezusa. Najważniejsze w przyjaźni to przynoszenie się wzajemnie do Jezusa: w modlitwie osobistej, ale i przez świadectwo życia.
Następnie uczniowie klas 3 gimnazjum przez Niepokalane Serce Najświętszej Maryi Panny zawierzyli Bogu cały rok szkolny, a w tym przygotowania do sakramentu bierzmowania, egzaminów gimnazjalnych, a także osoby bliskie ich sercu - rodziców i przyjaciół. Punktem kulminacyjnym agapy była modlitwa wszystkich nas zgromadzonych. Wpatrując się w Przenajświętszy Sakrament wstawialiśmy się za siebie nawzajem. Trzymając się za ręce podczas modlitwy poczuliśmy więź, która dzięki Chrystusowi nadal się rozwija. Naszemu spotkaniu jak zwykle towarzyszył śpiew scholi parafialnej! Dziękujemy wszystkim obecnym!
Na koniec link do utwór, który pomógał nam w adoracji:
Zapraszam na agapę w październiku! Tematem kolejnego spotkania będzie "Naśladowanie Chrystusa".
Do zobaczenia!
Angelika Jezuita