24 maja 2020 roku w Uroczystość Wniebowstąpienia i Wspomnienie Matki Bożej Wspomożycielki Wiernych swoją pierwszą rocznicę święceń kapłańskich obchodził ks. Damian Janiszewski. Pierwsza rocznica jest wydarzeniem, które przywołuje wspomnienia Mszy prymicyjnej, planów czy wyobrażeń związanych z wybraną drogą.
Jaki był pierwszy rok służby kapłańskiej ks. Damiana? Kapłan wspólnot parafialnych - Domowego Kościoła, scholi, ministrantów, KSMu, lektorów, Ruchu Rodzin Nazaretańskich… Codziennie uśmiechnięty, żartobliwy, służący pomocą. W sercu nosi pragnienie świętości ludzi, których Bóg postawił na Jego drodze. W konfesjonale charakterystyczny obrazek – komża kapłańska i stuła, jakby gotowe, by obdarować uzdrowieniem, uwolnieniem, przebaczeniem, pojednaniem… Kapłan oddany Maryi – czytanki majowe zamieniają się w modlitwę niczym kontynuacja Litanii Loretańskiej. Dzisiejsza Msza święta była dla nas – parafian – możliwością wyrażenia wdzięczności Bogu za dar kapłaństwa, za wszystkie sakramenty, którymi obsypuje nas Dobry Bóg obdarowując kapłanem odważnym i świadomym.
Kapłan młodzieży – dziś obdarowany został życzeniami płynącymi prosto z młodych serc, spontanicznymi, radosnymi. Kapłan Ducha Świętego – na co dzień obdarza miłością, radością, pokojem, dobrocią, uprzejmością… My, lektorzy, pamiętamy z pasją poprowadzone spotkanie o Duchu Świętym i z niecierpliwością czekamy na kolejne.
Dziś szczególnie pamiętaliśmy w modlitwach, a Bóg, który przenika wszystko wie, że tam w zaciszu niejednego domu, w małych izdebkach ludzkich serc płynie codzienna modlitwa o świętość naszego kapłana i ochronę przed wszelkim złem. Szczęść Boże