13 maja 2017 r. w naszym kościele parafialnym uczciliśmy rocznicę objawień fatimskich. 100 lat minęło od pierwszego objawienia się Najświętszej Maryi Panny fatimskim dzieciom. Uroczystość rozpoczęła wspólna modlitwa różańcowa. Modlitwę tą poprowadziła młodzież i dzieci pod kierunkiem s. Wiesławy.
Po niej rozpoczęło się nabożeństwo majowe oraz procesja z Najświętszym Sakramentem i figurą Matki Boskiej Fatimskiej. Ks. Proboszcz Augustyn Rymarczyk zawierzył parafię i wszystkie rodziny Maryi oraz udzielił specjalnego błogosławieństwa członkom Kół Żywego Różańca i ich Zelatorom.
Przekazał także różaniec fatimski pierwszemu małżeństwu. Zebrani parafianie uczestniczyli również w Mszy Świętej, którą sprawował ks. Łukasz Bociek. Warto przypomnieć jeszcze treść objawień Maryjnych sprzed 100 lat. Zapraszamy do lektury.
W chwili objawień Najświętszej Maryi Panny, Łucja de Jesus, Franciszek i Hiacynta Marto mieli po dziesięć, dziewięć i siedem lat. Cała trójka mieszkała w Aljustrel, w miejscu należącym do parafii fatimskiej. Objawienia miały miejsce na małym skrawku ziemi należącym do rodziców Łucji, nazywanym Cova da Iria, i znajdującym się dwa i pół kilometra od Fatimy na drodze do Leirii. Matka Boża ukazała się im na krzewie zwanym ilex, będącym karłowatą odmianą dębu, mierzącym nieco ponad metr wysokości. Franciszek widział Maryję, lecz Jej nie słyszał. Hiacynta Ją widziała i słyszała. Łucja natomiast widziała, słyszała i rozmawiała z Nią. Objawienia miały miejsce około południa.
W dniach 29.04-30.04.2017 w naszej parafii odbyło się „Jerycho różańcowe” – całodobowy, modlitewny szturm do Nieba. Czuwanie modlitewne rozpoczęła Uroczysta Msza Święta koncelebrowana przez kapłanów z naszego dekanatu.
Po Mszy Świętej nastąpiło uroczyste przekazanie przedstawicielom parafii z naszego dekanatu różańców fatimskich oraz świec. Modlitewne czuwanie przed Najświętszym Sakramentem rozpoczęto modlitwą różańcową poprowadzoną przez mężczyzn należących do Kół Żywego Różańca.
Po Apelu Jasnogórskim czuwanie rozpoczęła młodzież. Rozważanie fragmentu Pisma Świętego o zburzeniu Jerycha, pieśni uwielbienia i wspólna modlitwa zjednoczyła młodych przed Najświętszym Sakramentem i u stóp Matki. Adorację poprowadzili ks. Łukasz Bociek i ks. Kamil Kowalski.
Mszę Świętą w intencji kapłanów i sióstr zakonnych, koncelebrowaną przez kapłanów pochodzących z naszej parafii poprzedziła modlitwa sióstr zakonnych i parafian należących do Apostolatu „Margaretka”.
Przez całą noc parafianie adorowali Pana Jezusa ukrytego w Najświętszym Sakramencie oraz przedstawiali prośby i dziękczynienia przez wstawiennictwo Jego Matki. Nocne godziny czuwania były szczególnie bliskim i intymnym spotkaniem z Bogiem.
W niedzielę przywitano Matkę Fatimską Godzinkami o Niepokalanym Poczęciu Najświętszej Maryi Panny. O godzinie 12.00 zgromadzeni połączyli się duchowo z Papieżem Franciszkiem we wspólnej modlitwie „Anioł Pański”.
Szczególny charakter miała Godzina Miłosierdzia poprzedzona Nabożeństwem Drogi Krzyżowej poprowadzonym przez Księdza Proboszcza Augustyna Rymarczyka. Koronka poprzedzona fragmentami Dzienniczka Siostry Faustyny i Adoracja Krzyża jeszcze raz zanurzyła wszystkich w męce Pana Jezusa – tajemnicy naszego odkupienia.
Czuwanie modlitewne dzieci, służby liturgicznej i katechetów miało charakter uwielbienia śpiewem, ale także zanurzyło najmłodszych w tajemnicy życia Pana Jezusa poprzez modlitwę różańcową. Czuwanie przygotowały s. Jadwiga Szczepańska oraz pani Lidia Bartosiewicz.
Niedziela (30.04.2017) to także Narodowy Dzień Czytania Pisma Świętego. Lektorzy – pod kierunkiem ks. Kamila Kowalskiego – przygotowali Celebrację Słowa Bożego. Zebrani wysłuchali fragmentów Listu św. Pawła do Galatów oraz specjalnie przygotowanych komentarzy i rozważań.
Jerycho zakończyła Uroczysta Msza Święta, po której nastąpiło zawierzenie rodzin Matce Bożej. Zgaszenie świecy przez Księdza Proboszcza Augustyna Rymarczyka to moment, w którym niejedna osoba poczuła w sercu żal, że ten czas szczególnej obecności Pana Jezusa i Jego Matki dobiegł końca.
Czy jednak na pewno dobiegł końca? Może dla wielu zgromadzonych Jerycho zapoczątkowało nowy etap życia w bliskiej relacji z Panem Jezusem i Maryją poprzez modlitwę różańcową, adorację Najświętszego Sakramentu lub pełniejszy udział w Mszy Świętej? Może owocem Jerycha jest modlitwa różańcowa jednocząca całe rodziny na kontemplacji życia Pana Jezusa? Może w cichości i czystości serca u wielu na nowo narodził się Pan Jezus? A może w sercu niejednej osoby kiełkuje Słowo Boże usłyszane w Niedzielę Narodowego Czytania Słowa Bożego? Bóg przychodzi do każdego indywidualnie i niepowtarzalnie. Wystarczy tylko pragnąć, by Jerycho nigdy się nie skończyło.
„Odmawiajcie codziennie Różaniec”
Dnia 13 maja 2017r. o godz. 17.00
ZAPRASZAM
na nabożeństwo Różańcowe w 100 rocznicę objawień Matki Bożej w Fatimie. Podczas tego wyjątkowego nabożeństwa, składając Matce Bożej dar z codziennej modlitwy Różańcowej, Członkowie Kół Żywego Różańca otrzymają szczególne błogosławieństwo.
Opatrzność Boża pozwoliła nam doczekać jubileuszowego czasu objawień Maryi. Skorzystaj z tej niepowtarzalnej łaski.
Sobota, 13 maja godz. 17.00
22 kwietnia 2017 młodzież z dekanatów czarnoleskiego, zwoleńskiego, pionkowskiego i kozienickiego uczestniczyła w Dniu Bierzmowanych w Wysokim Kole. Gimnazjaliści – w liczbie 550 osób – miała możliwość przygotować się duchowo do przyjęcia Sakramentu Bierzmowania. Spotkanie rozpoczęła wspólna modlitwa uwielbienia tańcem i śpiewem. Poprowadził ją ks. Łukasz Bociek. Nie zabrakło takich pieśni jak „Miłość cię znajdzie”, „Ojcze prowadź mnie”.
Bardzo ważnym momentem było procesyjne wprowadzenie figury Matki Boskiej Fatimskiej. Dwie uczennice wniosły tace z różańcami, natomiast chłopcy – figurę Maryi.
Konferencję przygotował ks. Krzysztof Wróbel. Ukazał w niej prawdziwą wartość modlitwy różańcowej. Młodzież wysłuchała również świadectwa Mateusza – pięknej, choć trudnej drogi do Prawdy.
Uroczyste wprowadzenie Pana Jezusa w Najświętszym Sakramencie rozpoczęło kolejny etap spotkania. Adoracja Najświętszego Sakramentu jest zawsze bardzo osobistym spotkaniem z Bogiem. Poprowadził ją ks. Marcin Pietras. Następnie młodzież złożyła u stóp Matki przygotowane wcześniej intencje.
Wprowadzeniem do Eucharystii była pantomima przygotowana przez naszą młodzież pod kierunkiem ks. Łukasza. Przedstawiła ona fragment Ewangelii św. Mateusza 28,1-15. Rolę niewiast (Marii Magdaleny i drugiej Marii) zagrały: Sylwia Rodakowska i Natalia Gawryołek, rolę żołnierzy: Mikołaj Grygiel i Tomasz Sudoł. W rolę Jezusa wcielił się ks. Łukasz Bociek.
Przybycie Biskupa Piotra Turzyńskiego wywołało falę radości wśród młodzieży. Biskup Piotr wraz z przybyłymi kapłanami celebrował Mszę Świętą, w którą młodzież czynnie się włączyła. Na pamiątkę spotkania gimnazjaliści wręczyli Ekscelencji kwiaty oraz pamiątkowe wspólne zdjęcie.
Spotkanie zakończyło się przejściem przed cudownym obrazem Matki Boskiej Wysokolskiej – zawierzeniem się Maryi.
![]() |
Kochani! Z okazji zbliżających się najważniejszych dni naszej wiary w Jezusa Chrystusa, życzymy Wam, aby Zmartwychwstały Pan rozpromienił i uleczył swą obecnością wszelkie mroki grzechu i samotności. Niech silna, osobista i wspólnotowa wiara we wszechmoc Miłosiernego Boga, pozwala Jemu dokonywać w nas i przez nas cudów MIŁOŚCI. Miłości, która usuwa lęk i daje nadzieję. Niech te Święta Wielkanocne spędzone w gronie najbliższych, pomogą nam wszystkim jeszcze bardziej przylgnąć do Chrystusa i Jego Kościoła. Wasi Pasterze |
Pobierz Nowennę przed Świętem Miłosierdzia Bożego
Nowennę tę kazał Pan Jezus siostrze Faustynie zapisać w sierpniu 1937 roku, polecając odprawianie jej przed Świętem Miłosierdzia, począwszy od Wielkiego Piątku.
Pragnę, abyś przez te dziewięć dni sprowadzała dusze do zdroju mojego miłosierdzia, by zaczerpnęły siły i ochłody, i wszelkiej łaski, jakiej potrzebują na trudy życia, a szczególnie w śmierci godzinie. W każdym dniu przyprowadzisz do serca mego odmienną grupę dusz i zanurzysz je w tym morzu miłosierdzia mojego. A ja te wszystkie dusze wprowadzę w dom Ojca mojego. Czynić to będziesz w tym życiu i w przyszłym. I nie odmówię żadnej duszy niczego, którą wprowadzisz do źródła miłosierdzia mojego. W każdym dniu prosić będziesz Ojca mojego przez gorzką mękę moją o łaski dla tych dusz.
Odpowiedziałam: Jezu, nie wiem, jak tę nowennę odprawiać i jakie dusze wpierw wprowadzić w najlitościwsze Serce Twoje. - I odpowiedział mi Jezus, że powie mi na każdy dzień, jakie mam dusze wprowadzić w Serce Jego. (1209)
Wielki Piątek
Dzień pierwszy: Dusze grzeszników i cała ludzkość
Dziś sprowadź mi ludzkość całą, i zanurzaj ją w morzu miłosierdzia Mojego. A tym pocieszysz mnie w gorzkim smutku, w jaki mnie pogrąża utrata dusz. Jezu najmiłosierniejszy, którego właściwością jest litować się nad nami i przebaczać nam, nie patrz na grzechy nasze, ale na ufność naszą, jaką mamy w nieskończoną dobroć Twoją, i przyjmij nas do mieszkania najlitościwszego Serca swego, i nie wypuszczaj nas z niego na wieki. Błagamy Cię przez miłość Twoją, która Cię łączy z Ojcem i Duchem Świętym.O wszechmocy miłosierdzia Bożego, Ratunku dla człowieka grzesznego, Tyś miłosierdziem i litości morze, Wspomagasz tego, kto Cię uprasza w pokorze. Ojcze Przedwieczny, spójrz okiem miłosierdzia na ludzkość całą - a szczególnie na biednych grzeszników - która jest zamknięta w najlitościwszym Sercu Jezusa, i dla Jego bolesnej męki okaż nam miłosierdzie swoje, abyśmy wszechmoc miłosierdzia Twego wysławiali na wieki wieków. Amen. (1210-1211)
Koronka do Miłosierdzia Bożego
Przed nami Święte Triduum Paschalne. Zapraszamy do świadomego przeżycia tych dni.
Triduum Paschalne Męki i Zmartwychwstania Pańskiego to szczyt całego roku liturgicznego. Rozpoczyna się Mszą Wieczerzy Pańskiej w
Podczas tej Najświętszej Ofiary wspominamy wydarzenia z Wieczernika - ustanowienie Eucharystii i sakramentu kapłaństwa. Mówią o tym czytania: z Księgi Wyjścia (12,1-8.11-14), z Pierwszego Listu św. Pawła do Koryntian (11,23-26) i z Ewangelii św. Jana (13,1-15). Pierwsze traktuje o pierwszym święcie Paschy. Izraelici, gotowi do drogi (uciekali z Egiptu), mieli spożyć ucztę paschalną w pośpiechu, a krew baranka, którego jedli, posłużyła do oznaczenia domów. Powodowała ona, że nie było wśród nich plagi niszczycielskiej, gdy Bóg karał ziemię egipską śmiercią pierworodnych.
Przez wszystkie pokolenia Żydzi spożywali Paschę na pamiątkę wyjścia z ziemi egipskiej i zawarcia z Bogiem przymierza na Synaju. Podobnie było podczas Ostatniej Wieczerzy. Ale Jezus nadał tej uczcie nowy sens. Mówi o tym drugie czytanie. Święty Paweł przypomina słowa Jezusa: „To jest Ciało Moje za was wydane”. Jak baranek został zabity, by uratować od śmierci pierworodnych w Egipcie, tak Jezus nazajutrz zostanie zabity, by wszystkich ludzi uratować od śmierci wiecznej.
Święty Paweł przypomina także inne słowa Jezusa z Ostatniej Wieczerzy: „Kielich ten jest nowym przymierzem we krwi mojej”. Tak jak przymierze synajskie, zgodnie ze starożytnym zwyczajem, zostało zawarte przez pokropienie krwią ofiarnych zwierząt, tak krew zabitego Jezusa posłuży jako krew Nowego i Wiecznego Przymierza. Nowym Ludem Bożym - Kościołem - staną się ci, którzy przez chrzest zanurzeni zostaną w zbawczą mękę i śmierć Chrystusa. Chrześcijanie - zgodnie z poleceniem Jezusa: „Czyńcie to na moją pamiątkę” - sprawować mają pamiątkę Jego śmierci i zmartwychwstania przez spożywanie Ciała i Krwi Chrystusa. Przewodzić jej będą ci, którzy przez modlitwę i włożenie rąk w sposób szczególny uczestniczyć będą w jedynym kapłaństwie Jezusa Chrystusa.
Ewangelia przypomina o tym, jak Jezus przed wieczerzą umył uczniom nogi. Ten, którego nazywamy „Nauczycielem i Panem” zrobił coś, co zwykle czynił sługa. Na pamiątkę tego wydarzenia w wielu parafiach po homilii kapłan umywa wybranym parafianom nogi. Przypomina to prawdę, że wszelkie przewodzenie w Kościele powinno odbywać się w duchu służby bliźniemu...
Na zakończenie uroczystości Ciało Chrystusa zostaje przeniesione do specjalnie przygotowanej kaplicy, zwanej ciemnicą. Tam do późnych godzin wieczornych wierni uczniowie czuwać będą wraz z Jezusem, wspominając Jego samotną modlitwę w Ogrójcu, zdradzieckie pojmanie i pierwsze przesłuchania. Tabernakulum jest opróżnione i otwarte, gaśnie wieczna lampka, a ołtarz, przy którym jeszcze przed chwilą sprawowano Najświętszą Ofiarę, stoi obnażony i pusty. Wchodzimy w czas Bożej męki...
Wieczorem 9 kwietnia 2017 r. mieszkańcy Garbatki uczestniczyli w Drodze Krzyżowej, która rozpoczęła się przy parafialnym kościele rozważaniem pierwszej stacji „Pan Jezus skazany na śmierć„. Procesję otwierała asysta niosąca kopię słynnego obrazu św. Barat Alberta – jednego z patronów roku 2017 - „Ecce Homo”. Warto przytoczyć fragment opisu tego obrazu „Obraz Ecce Homo swą głębią wyraża duchową drogę Brata Alberta, od Adama - artysty malarza do Ojca Ubogich. Jest najwybitniejszym dziełem artystycznym Adama Chmielowskiego, ale jest przede wszystkim wyrazem jego zmagań o autentyczną, ewangeliczną miłość Boga i bliźniego. Zmagań, które zakończyły się oddaniem swego życia Bogu w służbie najbiedniejszym i najbardziej poniżonym bliźnim. W zdeprawowanych twarzach żebraków i włóczęgów Brat Albert dostrzegł Znieważone Oblicze Chrystusa. Doświadczywszy tego zrozumiał, że swojego obrazu na płótnie już nie dokończy, lecz będzie odnawiał wizerunek Boga w człowieku zdeprawowanym i odepchniętym przez innych.” (więcej na stronie http://www.albertynki.pl/sanktuarium2.php).
Rozważania poszczególnych stacji głęboko dotykały relacji małżeńskich i zagłębiały je w tajemnicy Krzyża. Drzewo Krzyża niesione przez małżeństwa było odbiciem codzienności, wspólnej drogi, zmagania się z problemami. Wspólnie niesiony Krzyż staje się lżejszy, a niesiony w trójkę (z Panem Jezusem) staje się brzemieniem lekkim i słodkim.
Krzyż nieśli także mężczyźni oraz młodzież gimnazjalna (zwłaszcza ta, która niedługo przystąpi do sakramentu bierzmowania). Do niesienia Krzyża chętnie dołączyły także dzieci.
Przytoczmy fragmenty rozważania:
„Czy Ty czujesz się zmuszony do pomocy żonie, mężowi, dzieciom? Ciągle ktoś od Ciebie oczekuje wsparcia. Dużo łatwiej jednak pomóc nieść krzyż znajomemu niż najbliższym. Prościej wyjść z pomocą na zewnątrz, bo pewnie zostanie ona zauważona i doceniona. A gdy pomagasz, w czterech ścianach domu, dźwigać krzyż współmałżonkowi czy dzieciom, to niewielu to zobaczy.”
„Kościół to nie jedynie budynki, biskupi i księża, to wspólnota. Kościół to nie tylko „oni”, to również my. Kościół to także Ty! Czy masz więc odwagę wybiec jak Weronika i przyznać się do Jezusa, przyznać się do Kościoła, w którym jest Chrystus, w którym jesteś Ty?”
„Jezus po swoim trzecim upadku, podniósł się i szedł dalej, bo widział sens Golgoty. Zobacz cel Twojego małżeństwa – RAZEM, z mężem, żoną dojść do nieba. Bo tam samemu zdecydowanie trudniej się dostać. A co zrobić z trudnościami? Co z tym co nas dzieli? Oddaj to Jezusowi, który zna smak upadków. Uwierz, że dla Niego nie ma nic niemożliwego!”
Jeżeli masz pragnienie głębszego rozważania Drogi Krzyżowej, zapraszam do pobrania rozważań:
9 kwietnia 2017 r. w szóstą niedzielę Wielkiego Postu (tzw. Niedzielę Palmową lub Niedzielę Męki Pańskiej) rozpoczął się najważniejszy i najbardziej uroczysty okres w roku liturgicznym - Wielki Tydzień. Wierni zgromadzili się przed kościołem, gdzie odbyło się poświęcenie palm oraz odczytanie perykopy ewangelicznej o wjeździe Pana Jezusa do Jerozolimy. Uroczysta procesja wokół kościoła miała w tym roku wyjątkowy charakter. W związku z 73. rocznicą Bitwy pod Molendami wzięły w niej udział liczne poczty sztandarowe organizacji wojskowych i szkół, straż więzienna, strażacy oraz kombatanci.
Podczas Mszy Świętej zgromadzeni wierni wysłuchali opisu Męki Pańskiej według św. Mateusza „Pasja według św. Mateusza podkreśla, bardziej niż inne, że całe życie Jezusa jest wypełnieniem Pism: Lecz stało się to wszystko, żeby się wypełniły Pisma proroków (26,56). W opisie Męki Jezusa Mateusz nawiązuje wielokrotnie do Psalmu 22 (por. 27,35.39.43.46) i przez to słowa pochodzące z tego psalmu, wypowiedziane przez Jezusa na krzyżu są bardziej zrozumiałe. Mateusz zwraca uwagę na to, że Chrystus jest nowym Mojżeszem zawierającym nowe i wieczne przymierze z nowym Izraelem, którym jest Kościół. W opisie Męki wspomina także o zniszczeniu świątyni – wyobrażenie Starego Przymierza” (źródło: http://mateusz.pl).
Podczas Mszy Świętej modlono się również w intencji poległych w bitwie pod Molendami. Pod Pomnikiem upamiętniającym tragiczne wydarzenia z 7 kwietnia 1944 r. oddano cześć poległym bohaterom. Był to czas na wspomnienia, chwilę zadumy i refleksji, a dla zgromadzonych najmłodszych mieszkańców okolicy lekcja patriotyzmu.